Numantia inceleme - Steam

Platformlar: PC, Xbox One, PS4 
İnceleyenler: PC 
Geliştirici: Recotechnology 
Yayımcı: Recotechnology 
Singleplayer: Evet 
Multiplayer: Yerel 1v1

Yayıncı tarafından ücretsiz olarak sağlanan gözden geçirme kodu.

Güçlü Roma İmparatorluğu kafamda yerleşmiştir, tarihte oynadığı büyük rol. Ancak birçok insan Roma askerlerinin sütunlarını, yaklaştıkları her şeyi fethetmek için yürüdüklerini düşünürken, tarihlerinin çok daha az bilinen, çok büyük bir geçmişi vardır. Numantia'nın stratejik güzergâhlarını çözdüğü, gerçekte sağlam bir şekilde yerleşmiş ve birkaç kahraman karakteriyle süslenmiş bir hikaye anlatan, bu daha az bilinen çağlardan birinde.

Numantia, Romalılar Segeda kasabasını antlaşmalarını ihlal eden savunma duvarları inşa etmekle suçladıklarında, İkinci Keltibiyen savaşı sırasında gerçekleşir. Segada’nın duvarları henüz tamamlanmadığı için Romalılar vurmaya geldiğinde Numantia kasabasına geri çekildiler, bu güçlü Roma savaş makinesine çok fazla baş ağrısına neden olacak bir kasaba. Ya da en azından, oyunun hikayesi genellikle zaman periyotları ve neler olup bittiği hakkında muğlak olduğu için devam ediyor gibi görünmektedir, bu nedenle bu belirli zaman periyodu hakkında herhangi bir tarihsel bilginiz yoksa, her şey temel olarak bulanıklaşır. kısa bir barış, Romalılar saldıran, tekrar ediyorum. ”önemli savaşlar ve belli olaylarla zorlukla adlandırılmış ya da olması gereken kilo veriliyor. Tarihe karışmış bir oyun için, ona asla hak ettiği saygıyı vermeyecek gibi görünmüyor.

Çok oyunculu bir mod olmadan - takdir edilen 1v1 yerel oyundan başka, tam bir multiplayerdan çok hoş olmayan bir seçim gibi görünüyor - iki kampanya, oyunun etleri olarak hizmet ediyor ve Numantyalılar ya da Roma kuvvetleri maksatlı olarak silah almanızı sağlıyor. günümüz İspanya'sı olan Iberia'yı fethetmek üzerine. İlginç bir şekilde, geliştiricilerin, Romalılara yakın çatışmalarda hakim oldukları ve daha iyi bir inisiyatif sahibi oldukları ve bu sıra tabanlı oyunda inanılmaz derecede önemli ilk hitleri elde etmelerine izin verdiği için Numantian kuvvetlerini ağır bir şekilde tercih ettiği düşünülür.

Her şey, birliklerinizi düşmana karşı çukurlaştırdığınız sıra tabanlı savaş sistemi etrafında döner. Kendinizi meşgul hissetmek için gereken yeterli stratejik düşünce ile yeterince standart şeyler. Kuşatma bonusları, düşman hatlarının gerisinde kalmak için bir teşvik sağlar, özellikle de bir düzlükte yeterince seyahat ederse ekstra hasar alan bazı süvariler ile birliklerinizi akıllıca konumlandırarak ve yeteneklerinden yararlanarak tatmin edici bir şeyler elde edebilirsiniz. Ancak, oyun bilgi sağlama konusunda korkunç ve böylece bir komşu bonusunuz olsun ya da olmasın ya da bir düşman askerinin şu anda savunma modunda olup olmadığını bilmek zor.

Askerlerin performanslarını da etkileyen bir moral sistemi vardır, ancak diğer oyunların aksine askerlerin moralleri sıfıra düşse bile tamamen kırılamaz veya yönlendirilemez. Romalı askerler birbirine bitişik olmak isterken, Numant'lı kuvvetler biraz daha yayılmış olabilir. Ancak, moralin o kadar çok rol oynadığını hiç hissetmemiştim, beni ekstra bir hekziyi hareket ettirmek için komuta etmemde ya da seçimimi etkilemenin dezavantajları olmadan tek başıma bırakmamı istiyordum. Yine, oyun çok fazla bilgiyi ifşa etmeyi reddediyor ve bu yüzden her zaman karanlıkta bir moral veya saldırıyı ne kadar etkilediğine dair karanlıkta kaldınız.

Diğer birkaç şey ise, daha büyük bir stratejinin, örneğin arazinin büyük çoğunluğunun hareketi engelleyebileceği, ancak aralıklı birimleri etkilemeyeceği gerçeğini koruduğu için, süvarilerinizi bazı kayaların arkasına yerleştirmek için, örneğin; Karşılıklı ana kadar onları güvende tut. Gerçekten de, birlikler arasındaki mesafenin dışındaki herhangi bir şeyden etkilenmeyen askerler, son derece sıkıcı savaş alanları düz ve özelliksiz bir şey olmaktan başka bir şey değildir. Kontrolün üstünde ya da bunun gibi bir şey için savaşacak stratejik tepeler yok.

Bu tarz bir oyun için alışılmadık bir şekilde, kontrol alanı yoktur. Bunun anlamı, bir grup okçuyu ağır süvari bir yığınla saldırıya alsanız bile, okçular sırayla koşarak kaçabilir ve sizi bir mesafeden vurabilir. Düşmandan kurtulmak için hiçbir ceza yoktur, bu da genellikle her iki tarafın da sıralı bir ikramiye için düşmanın arkasına koşarak kendi sıralarını geçmeye çalıştığı komik bir duruma düşebilir. Bu tamamen aptalca.

Görünüşe göre oyun sadece eşit değildir. Karmakarışık savaş alanları, fakir dokular ve çirkin, sert animasyonlu askerler bunu görsel bir zevk haline getirmez. Ne de olsa, savaştığınız savaşlar, birkaç düzine birlikten, belki de yüzlerce düşmana kadar, düşman tarafının aynı sayılarına kadar. Bütçe kısıtlamalarının, geliştiricilerin işleri küçük tutmasında büyük bir rol oynayabileceğini kabul etsem de, o sırada savaşan savaşların büyüklüğünü yansıtmıyor.

Savaşların dışında, ordunuzun ya da Roma yerleşim merkezini görmezden gelebileceğiniz ve iki binadan fazlasını görmezden gelebileceğiniz yerleşim ekranından yapılacak ordunun bazı hafif yönetimi vardır; kışla ve pazar yeri. Her bölümün başlangıcında, konsey toplanacak ve önceki kararlarınızdan bazılarına dayanarak, size yeni birlikler kiralayarak, eskileri dağıtarak ve var olanları iyileştirerek, güçlerinizi güçlendirmek için kullanabileceğiniz bir yığın gümüş ve sarf malzemeleri dağıtacaktır. onları yeni ciritler veya bazı ağır baltalar gibi bazı donanımlarla donatmak gibi. Askerler arasından seçim yapmak için çok büyük bir asker topluluğu yok, fakat farklı birimler, hepsinin ayrı bir rol oynadığını ve çeşitli maliyetlerinin ordu kompozisyonuna biraz ilginç gelmesini sağladığını düşünüyor.

Birliklerinize yeni bir dişli takmak için, bu…. Yani demek istediğim, sanırım. Yeni ürünler pazarda açılır ve rastgele hale getirilir. Bunları donatmak, ekranın bir nesneyi gösterememesi, statünün artması ve aynı bölmede bulunup bulunmadığının bir nedeninden dolayı arka taraftaki bir acıdır. Bu, orta-fare düğmesini iki kez kontrol etmek için tıklamanız gerekip gerekmediğini gösterir. başka bir birim zaten kullanmıyor. Bu küçük bir yakınlıktır, ancak arayüzle ilgili genel sorunum, geri alacağımız bir şey, oyunu bir bütün olarak temsil eder. Askerler, savaşın ganimetleri olarak çok daha ilginç öğeler de kazanabilirler, ancak oyun garip bir şekilde onları aldıklarını bilmemize izin vermez, böylece tek bildirim küçük bir simgedir. Daha fazla sinir bozucu oyun, sadece bir grup piyade için faydalar sağlayan güçlü bir öğe vermek gibi şeyler yapmakta ısrar ediyor ve özel öğeyi eşitlemeyi denediğinizde, basitçe zamanın sislerine kaybolacak, bir daha asla görülmeyecek. Bunun yüzünden kaybettiğim faydalı bonusların sayısı açık bir şekilde hakarete neden oluyordu.

Yerleşim / kamp / ev ekranı üzerindeki diğer binalar kesinlikle hiçbir şey yapmaz. Onlar sadece dekorasyon.

Dünya haritasına da rastlamak lazım ki, üzerinde bir Vazelin varmış gibi gözüktüğü için bakmak çok korkunç. Bu harita, hiçbir şey yapamayacağınız için tamamen işe yaramaz.

Öyleyse neden orada? Savaşın yanı sıra, oyunun diğer itici gücü de, hikayeyi etkileyen paranın ve malzemelerin yanı sıra hikayeyi etkileyen çeşitli kararlar vermenizi sağlayan etkinliklerdir. Olaylar ya yerleşim haritanızda ya da dünya haritasında açılır ve siz bunlara çift tıklarsınız, sonra da bazı sebeplerden ötürü tekrar girebilirsiniz. Bir kez tamamlandığında, bir sonrakine geçersiniz.

Erken dönemlerde, etkinlikler sırasında aldığınız kararların hikaye üzerinde kalıcı bir etkisi olacağı söylendi, ama ne yazık ki bu özellikle doğru değil. Yaptığınız seçimler, bir kişiyle diğerine göre seçim yapmak ya da tüccarların ya da sivillerin sizin şehrinize sığınmak isteyip istemediklerini seçmek gibi oldukça basit meselelerdir. Bu küçük öykü anları genellikle anında bir etkiye sahiptir ve daha sonra, konseyin size verdiği kaynakları değiştirecektir, ancak bir insanla ya da diğeriyle siding'in konseyi nasıl etkilediğini asla bilmediğinizden, sonuçta anlamsızdır. Şehrinizin maliyetine bazı insanlara yardım etmenin savaşla savaşmak için aldığınız kaynakları ne kadar değiştirdi? Asla bilemezsin. Ne olursa olsun, ordumu güçlendirmek için her zaman yeteri kadar gümüş ve kaynağa sahiptim.

Belki de olayın daha cazip hale gelmesi durumunda olay sistemi işe yarayacaktı, ancak adalet içinde geliştiriciler sınırlı bir bütçe ile yapabileceklerini yapıyorlardı. Oldukça güzel sanat eserleri ve metinlerden oluşan neredeyse statik ekranlar, öykünün kahramanlarını ortaya çıkarmak ve iyi bir iş yapmak için ellerinden gelenin en iyisini yaparlar, ancak hiçbir zaman eylemde çok fazla yatırım hissettirmeyi başaramazlar. Yine de, geliştiricilerin, belirli insanları sadece tarihsel hikayeyi sunmaktan ziyade odaklanmaları için övdü.

Masalın kahramanları da savaş alanında savaşırlar ve benim süprizlerim aslında onların kişiliği ya da cesareti ve daha fazlası nedeniyle bir kahraman birimi ciddi bir ceza alabilmelerine rağmen, onlarla küçük bir bağlantı kurmayı başardım. ve çok fazla hasar vermek, yani tek başına bir savaşın gelgitini sallayabilirler.

Olay sistemi, askerlerin ve kahramanların bir bölümün sonuna kadar saflarını iyileştirmediği veya yenilemediği gerçeği nedeniyle de bazı sorunlara neden olabilir, bu yüzden erken başlarda fakir bir şans sizi zorla bırakabilir. Şimdi, adil olmak için bu satın almayı, tüm kaynaklarınızı doğrudan harcamayacağınız gibi azaltabilirsiniz; bunun yerine, gerektiğinde ünitelerin yerini almaları için onları geri tutabilirsiniz. Ama ben, üç özel kahramanı başka bir yedekle dövüşmek zorunda kaldığım, ve bu kahramanlardan birinin daha önce ağır bir savaşa girdiği ve savaştan neredeyse sıfıra sağlık sağladığından beri sinir bozucu bir savaşa girdim. zor.

Oyunun konsol ile tasarlandığını ve daha sonra bekleyeceği değişikliklerin hiçbiri olmadan PC'ye atıldığını gösteren bir takım işaretler var. Grafik menüsüne yapılan bir gezi, yalnızca üç seçeneği bulduğunuzda bunu mükemmel bir şekilde ortaya çıkarır; çözünürlük, V-sync ve tam ekran veya pencereli mod. Grafiksel ayarları değiştirmek için herhangi bir seçenek yoktur, ancak neyse ki bu zorlu bir oyun değildir, bu nedenle çoğu insanın sorunsuz bir şekilde çalışabilmesi gerekir.

Ayrıca, oyunun varsayılan kontrol şeması gibi oldukça rahatsız edici hissetmemi sağlayan kontrollerin hiçbirini yeniden ispatlayamazsınız ve arayüz her şey için ekstra adımlar atmaya kararlı görünüyor. Askerlerinizi varsayılan olarak 1, 3, 4 ve F1 ile eşleştirilen ve değiştirilemeyen özel yeteneklerinizi alın ya da sıranızı tamamlamanız SEKİ tutarak veya özel yetenekler de dahil olmak üzere bir birim bilgisi görmek için yapılır. ALT tutmak ve sonra üzerlerine tıklamanız gerekir. Ve sonra, kameranın hızını değiştiremeyeceğiniz yavaş yavaş kamera kaydırma hızı var; bu sayede, saatlerce süren bir oyundan sonra bile, garip barakalar menüsü garip ve kullanıcı arayüzü ile sahip olduğum diğer küçük niggles'leri hissediyor. Her şey gereksiz yere garip hissettiren bir oyuna ekler.

Bu gözden geçirmeyi sabahın bazı saatlerinde bira şişeleri, paramparça rüyalar ve muhtemelen birkaç cesediyle sarılıyorum. Numantia'yı sevmek istedim, gerçekten yaptım. Tarihsel olarak sürülen oyunlar, strateji oyunları gibi, benim için özel olarak ilgi çekicidir, bu yüzden bu, Total War serisinden gerçekten mükemmel bir kombinasyon ve potansiyel olarak hoş bir değişiklikti. Şu anda çok daha düşük bütçeli verdiğim için, Numantia'nın Total War franchise'ına rakip olmasını bekliyordum, ancak burada tavsiye edemeyeceğim pek çok kötü tasarım kararı var. Kendi tarihsel ilhamlarına adamış bir şey arayanlara bile tavsiye bile edemiyorum.