For Honor inceleme - Steam

Platformlar: PC, Xbox One, PS4 
İnceleyenler: PC 
Geliştirici: Ubisoft Montreal 
Yayınevi: Ubisoft Quebec
Singleplayer: Yes 
Multiplayer: Yes

Yayıncı tarafından ücretsiz olarak verilen kodu gözden geçirin .

Pekala, Ubisoft'a bak, bize bazı orijinal başlıklar veriyor ve orijinal şeyler yapmaya çalışan bir yetişkin oyun geliştirme şirketi gibi davranıyor. Sırala. Uzun zaman önce Ubisoft, Pure Twitch çekimi üzerine beceriyi önemseyen kendini adamış bir seyirciyi yakalamayı başaran oldukça hareketli, yavaş tempoda bir tetikçi olan Rainbow Six: Seige ile ilginç bir şansa sahip değildi. Ubisoft başarılarını tekrarlamak istiyor ama çok farklı bir ortamda görünüyor. Onur için girin. Vikinglere karşı bir şövalye görmek istemeyen kim? Ya da muazzam zırhlı bir düşmanla uğraşan şişman bir samuray? Onur, herkesin bu destansı savaşları görmek istediğine inanıyor ve bu yüzden bunun neden olabileceğine dair tamamen bir tutkunluk sebebi sunuyor. En önemlisi, yine de

Ancak, Ubisoft'un karakterlerin neredeyse tüm kaskları taktığı zaman animasyonda çok fazla zaman ve çaba harcayabileceğini fark ettiği tek oyunculu kampanyayı ele almak zorundayız. Temel olarak oyunun başına geldiği şey, çok kızgın bir insan, dünyayı şövalyeler, Vikings ve samurayları toprakların kontrolü için birbirine karşı çektiği büyük bir felaket sayesinde dünyayı savaşa göndermeye yönelik berbat bir plan. Yine de endişelenmeyin, oyuna ilk ateş ettiğinizde destek vermeyi seçtiyseniz, her fraksiyondaki dört kahramanın herhangi biri olarak oynayabilirsiniz.

Şaşırtıcı bir şekilde sunulan üç kampanya, tamamen belirsiz ise, oldukça makul. Devler, her bir kahraman için akıllıca dahil edilen çeşitli video paketleriyle oluşturulacak çok temel bir temel olan çok oyunculu için daha fazla eğitimli dersler olarak hizmet ediyorlar. Karakterler ve öykü anında unutulmayacak olan cüruflardır, çünkü bu rehberler her zaman kask takarlar ve hatta isimleri bile yoktur, ancak birkaç eğlenceli set parçası vardır ve bunların üzerinden oynamak, savaş sistemi temellerinin çimentolu olmasına yardımcı olur aklına. Yine de, iyi, güçlü tek oyunculu bir deneyim arıyorsanız bunun böyle olmadığını söylemek doğru olur. Multiplayer For Honor'un gerçek odağı,

Bu yüzden oyunun gerçek etine ulaşalım: savaş. Sol tetikleyiciyi tutarak bir rakibe kilitlendikten sonra sağ çubuk, kameranın kontrolünü değiştirerek, duruşunuzu soldan, sağdan ve havadan kaydırmaya doğru değiştirir. Bu sadece kendi saldırılarınızın hangi yönden geleceğini değil, aynı zamanda engellediğiniz yeri de belirler. Çubuğu, düşman üzerindeki yanıp sönen kırmızı ikazın yönüne uyacak şekilde tutun ve işlem sırasında minimum hasarı alarak gelen grevi engellersiniz.

Düşmana saldıran her şey için iki temel seçeneğiniz var: hafif saldırılar daha çabuk ama daha az hasar veriyor ve ağır saldırılar yavaş ama çok daha fazla hasar veriyorlar. Her karakterin ayrıca bir zincir ve daha sonra çarpıcı bir darbe gibi zincirleme saldırı tarakları ve bunları artırmak için birkaç özel hamle vardır. Bu kısa, basit kombinasyonların nasıl dikileceğini anlamak, diğer hareketlerin ve tekniklerin nasıl ve dışarıdan nasıl akabileceğini öğrenmektir.

Bu, Onur için oynamaya başlamak için bilmeniz gereken mutlak temeller, ama bu küçük bilgiye girmeye başlıyorsunuz ve çok etkileneceksiniz çünkü çoğu oyuncu için hafif bir tehdit oluşturmadan önce öğrenmek için biraz daha fazla şey var. Birincisi ve en önemlisi, bir düşmanın savunmasıyla cezalandırılan bir koruma molasıdır, böylece bir uçurumun kenarından fırlatmak için elverişli bir saldırı ya da atışı takip edebilirsiniz. Güvenlik molaları, iyi bir zamanlama ile karşılanabilir, bununla birlikte, zaman geçtikçe aşina olmanız gereken başka bir beceridir. Öyleyse düşman darbesi yüzünüze doğru kaymaya başlayınca, ağır saldırıların mükemmel zamanlanmış bir kolu olan parry var. Doğru anlayın ve rakibinizi dengede zorlayacaksınız, onları belirli bir kahramana hitap eden bir çırpıda karşı saldırı için açıyorsunuz. Yanlış yap ve saldırıları etini hamuru haline getirecek. Ondan sonra, onları alıkoyarak ağır saldırılara maruz kalma sanatı vardır, daha yüksek seviyedeki oyuncuları rakibin zihniyle oynamak için bir yöntem olarak adil bir biti kullanırsınız. Onu cezalandır.

Dodges, bölge saldırıları, engellenemez şeyler ve daha fazla değinmediğim şeyler hakkında bir sürü küçük şey var, ancak oniki mevcut kahramanın her birinin geniş bir hareket listesine sahip olmadığı söylenebilir. onun derinliği. Onur için, dayanıklılık çubuklarının gösterdiği gibi, yetenekli savunma oyununa önem verir. Stabilite boşaldığında saldırı, dodges ve baskılarla tükendiğinde, karakteriniz önemli ölçüde yavaşlar ve yere kolayca vurulabilir. İyi bir oyuncu açıklıklarını dikkatli bir şekilde seçer ve yetenekli insanlar arasındaki kavgalar ölüm dansları gibidir, her biri bir taktiktir. Burada birkaç ışık pokes, hızlı bir acele, bir alay ve sonunda bir açılış.

Bunun da ötesinde, her biri kendi güçlü ve zayıf yönlerini keşfedecek olan on iki kahramanın mevcut listesine sahipsiniz. Bazı kahramanları nasıl dövmeniz gerektiğini gerçekten anlayabilmeniz için, onları farklı karakterlerin arkasındaki temel ilkeleri anlamak için insanları çeşitlendirmeye teşvik etmenin akıllı bir yolu. Örneğin, canavarca Lawbringer, vahşi karşı saldırılara ve dayanıklılıktan kurtulma sağlarken, Viking Berserker çok sınırlı bir menzile sahipken, Orochi inanılmaz bir hıza sahipken de sonsuz saldırılara girebilir.

Bu tam da bu nedenle ve akıllı oyunun vurgusu, Şeref için 1v1 düelloda en iyi seviyededir. Ve evet, Şeref için, gerçekten her şeyden üstün yetenekler ödüllendirir, görmek harikadır. Spam saldırıları saniyeler içinde öldürülür ve aslında oldukça etkileyici AI'ya karşı saatlerce antrenman yapmak, özellikle yeni bir karakter öğrenmeye çalışırken zamanınızın iyi bir kullanımıdır. Dezavantajı, toplumun haftalar ilerledikçe nasıl bölünebileceğini görmeye devam etmesidir, çünkü bu, neredeyse her gün oynamak zorunda olduğunuz bir oyun gibi hissettirir. Bu yüzden daha sıradan oyuncular ya da sadece fazla boş zamanları olmayan insanlar arasında gruplar arasında büyük boşluklar görebiliyorduk. Oyunun mekaniğinin gerçeklerini öğrenmeye istekli elit savaşçılarla rekabet etmeyi umuyoruz. . Bir hata olarak, yine de, daha iyi olanlardan biri. Eğer bir topluluk potansiyel olarak bölünecekse, bunun yerine ücretli açılımlar ya da başka bir saçmalıktan ziyade beceriye bağlı olmasını tercih ederim.

Bir kenara, bir rakibi ele almak, özellikle de zafere gerçekten sıkı sıkıya koşan yetenekli bir oyuncuya koştuğunuzda inanılmaz derecede gergin ve heyecan verici. Uzun zamandır böyle bir oyun oynamamıştım, beni çok oyunculu hissetmeme sebep olan bir oyun. Arkada saklanacak başka oyuncu yok, suçlanacak kaos yok. Sadece sen ve onlar ve bir sürü harika dövüş var. Heyecan verici bir şekilde bu, aynı zamanda, hatalarınızdan öğrenebileceğiniz ve onları düzeltebildiğiniz anlamına gelirken, aynı zamanda meydan okuyucularınız için de bir şeyler hissetmeniz anlamına gelir. Doğru kişiyi bul ve hızlıca adapte olan bir düşmanla savaşmak için tarzını değiştirmeye çalışırken, her biri benzersiz bir düzine rövanş olabilir. Bu çok tatmin edici şeyler.

2v2 de bu heyecan duygusunu oldukça iyi bir şekilde yakalar. Adından da anlaşılacağı üzere, bir diğer müttefik, iki rakiple karşı karşıya gelecek. Bu ilginç çünkü oyuncular oyun içinde kendi namus sistemini uyguluyorlar; Birisi uçurumdan atmak için genellikle onursuz olarak görülüyor ve rakibini öldürmek için son derece şanssız ve sonra 2v2'de kalan oyuncuya çete. Onurlu olan şey, sadece dövüşün bitmesini beklemek ve düşman oyuncu onlara meydan okuyorsa. Arkasında rol oynama neredeyse bir dokunuş var.

Oyunun durduğu yer aslında vitrin modunda, Dominion. Burada dört oyuncudan oluşan iki takım, tek bir tokatla gönderilebilen küçük AI homurdanmaları tarafından işgal edilen orta şeritle haritadaki üç noktayı kontrol etmek için dövüşte birbirlerine karşı çıkıyorlar. Merkez noktaları kontrol etmek için, dış noktalara sadece kahraman karakterleri üzerinden çarpılırken, AI'nın içinde kalması ve reddetmesi gerekir. Bir takım tarafından bin puan elde edildikten sonra, muhalefet kopar, yani kahramanları artık yeniden resmedilmezler. Ama burada sadece bire bir mücadele için tasarlanan mükemmel bir şekilde kendini kanıtlamış mekanikler, bir yandan önden gelip bir vahşi balta darbesi dağıttığı için sona eren çoğu savaşın sona erdiğini iddia ediyor. Oyun, sadece kilitlenmediğiniz kişinin yönünü eşleştirerek gelen saldırıları engellemenize izin vererek birkaç kişiye karşı mücadele etmenize izin veriyor, ancak daha yetenekli olmadıkça savaşmak imkansızlaşıyor. . Bu gerçekçi, ama çok eğlenceli değil. Kaotik bir mücadelenin ortasında birbirlerine karşı duran kahramanların düşünceleri, kazanamayan 3v1 vuruşlarla geçersiz kılınır. Oyun, bu tarz bir mod için tasarlandığı gibi hissetmiyor. Bu bir utanç çünkü Dominion çok eğlenceli olabilir ve bazı harika anlar, bir Viking olarak ücret almaya gittiğinizde, bedensel olarak biriyle uğraşırken ve bir uçurumdan attığınızda ya da uzak durmayı başardığınızda olduğu gibi, çılgınlıktan çiçek açar. Ekibinizin geri kalanı şarj oluncaya kadar birden fazla kişi. ama çok daha yetenekli olmadıkça, savaşmak imkansızdır. Bu gerçekçi, ama çok eğlenceli değil. Kaotik bir mücadelenin ortasında birbirlerine karşı duran kahramanların düşünceleri, kazanamayan 3v1 vuruşlarla geçersiz kılınır. Oyun, bu tarz bir mod için tasarlandığı gibi hissetmiyor. Bu bir utanç çünkü Dominion çok eğlenceli olabilir ve bazı harika anlar, bir Viking olarak ücret almaya gittiğinizde, bedensel olarak biriyle uğraşırken ve bir uçurumdan attığınızda ya da uzak durmayı başardığınızda olduğu gibi, çılgınlıktan çiçek açar. Ekibinizin geri kalanı şarj oluncaya kadar birden fazla kişi. ama çok daha yetenekli olmadıkça, savaşmak imkansızdır. Bu gerçekçi, ama çok eğlenceli değil. Kaotik bir mücadelenin ortasında birbirlerine karşı duran kahramanların düşünceleri, kazanamayan 3v1 vuruşlarla geçersiz kılınır. Oyun, bu tarz bir mod için tasarlandığı gibi hissetmiyor. Bu bir utanç çünkü Dominion çok eğlenceli olabilir ve bazı harika anlar, bir Viking olarak ücret almaya gittiğinizde, bedensel olarak biriyle uğraşırken ve bir uçurumdan attığınızda ya da uzak durmayı başardığınızda olduğu gibi, çılgınlıktan çiçek açar. Ekibinizin geri kalanı şarj oluncaya kadar birden fazla kişi. Kaotik bir mücadelenin ortasında birbirlerine karşı duran kahramanların düşünceleri, kazanamayan 3v1 vuruşlarla geçersiz kılınır. Oyun, bu tarz bir mod için tasarlandığı gibi hissetmiyor. Bu bir utanç çünkü Dominion çok eğlenceli olabilir ve bazı harika anlar, bir Viking olarak ücret almaya gittiğinizde, bedensel olarak biriyle uğraşırken ve bir uçurumdan attığınızda ya da uzak durmayı başardığınızda olduğu gibi, çılgınlıktan çiçek açar. Ekibinizin geri kalanı şarj oluncaya kadar birden fazla kişi. Kaotik bir mücadelenin ortasında birbirlerine karşı duran kahramanların düşünceleri, kazanamayan 3v1 vuruşlarla geçersiz kılınır. Oyun, bu tarz bir mod için tasarlandığı gibi hissetmiyor. Bu bir utanç çünkü Dominion çok eğlenceli olabilir ve bazı harika anlar, bir Viking olarak ücret almaya gittiğinizde, bedensel olarak biriyle uğraşırken ve bir uçurumdan attığınızda ya da uzak durmayı başardığınızda olduğu gibi, çılgınlıktan çiçek açar. Ekibinizin geri kalanı şarj oluncaya kadar birden fazla kişi.

Aynı şey, herhangi bir AI robotu olmadan düz 4v4 modu için de söylenebilir, yine de bir dereceye kadar onurlu roleplaying bulabilirsiniz. Ara sıra. 1v1 veya 2v2'den çok daha az.

Her şeyin arkasında, toprakları kontrol etmek için sürekli hizip savaşı geçiriyorsun. Her maçın sonunda, mümkün olan en fazla araziyi elde etmek için çeşitli bölgeleri savunmak veya saldırıya geçmek için dağıtılabilen bir sayıdan fazla olmayan savaş varlıkları kazanırsınız. Bu savaşlar, yeniden sarılmadan ve yeniden başlamadan önce belirli bir zaman sürecek ve ödüller katılım için dağıtılacak. Hissediyor ... ... bir tür sıkıcı. Başka bir gezegende yürütülen bir savaştan bahsedilmek gibi. Çok uzaksın, umursamıyorum.

Şimdi problemlere varmaya başlıyoruz, ilk önce büyük olanı: 2017'de adanmış sunuculara sahip olmayan üçlü bir çok oyunculu sürüm akıllara durgunluk veriyor. Tabii ki, hepimizin sunucuların çalıştırılmasının pahalı olduğunu biliyoruz ve fırlatmadaki eksiklikler belki de Ubisoft'un bu yeni IP'nin nasıl bir performans sergileyeceğini tam olarak bilmediğini gösteriyor, ancak oyunu büyük oranda geri alıyor. Oyunun şu anda çalıştığı yol, herkesin tek bir kişiye bağlı olması ve dolayısıyla risk barındırma avantajı yerine herkesin başkalarına bağlanmasıdır. Kâğıt üzerinde kulağa hoş geliyor ama pratikte bu kıçındaki kraliyet ağrıyor. Sistemin beklemede olan bir oyuncuyla uğraşırken ya da berbat bağlantılarla uğraşırken sabırla beklemek pek de eğlenceli değil, özellikle de mükemmel zamanlamalara dayanan bir oyunda. Bir an gecikme bile herşeyi batırabilir, her ikinci ya da üçüncü maçta bir bağlantı sorunu olduğunu söyleyebilirim, açıkçası bu kişi kişiden kişiye değişir. Dahası, maçtan çıkmak için hiçbir ceza yok. Dominion'da o kadar da kötü değil çünkü sadece bir bağlantı hıçkırıkına neden olmaktan başka oyuncu bir botla değiştirilir ve maç devam eder, fakat 1v1 sırasında bir oyuncu öfkesini bırakmak çok saçmadır.

Eşit derecede sinir bozucu, Ubisoft'un tek oyunculu ve AI eşleşmelerini de çok oyunculuğa bağlamak için aptalca bir karardır, bu yüzden İnternet bağlantınız fritz üzerindeyse, AI'ya karşı 1v1 veya 2v2 maçına ateş edemezsiniz, ya da singleplayer'la uğraşmazsınız.

Sonra ilerleme sistemi ve mikro transferlerin varlığı var. Oynadığınız gibi, değişen statü değişikliklerine ve bazı görsel tweakslere de sahip olan kahramanlar için yeni donanımın kilidini açabilirsiniz, bu sayede seviye yükseltilmiş Lawbringer'ınızla gurur duyabilirsiniz. Şimdi, bunlar sadece Dominion'da bir etkisi var, asla 1v1, bu yüzden bu akıllıca bir seçim ve favori karakterlerinizi ayarlayabilmeniz güzel. Bununla birlikte, oyundaki her şey taşlanarak açılabiliyorken, sistemin mikro-işlemlere hız kazandırmak için ekstra nakit harcamaya itmesi dengeleniyor. Bunların tam fiyatlı üçlü bir başlıkta, özellikle de özel sunucular bile sunmayan bir başlığı yoktur.

Ayrıca tamamen tersine gideceğim bir denge sorunu var. Niye ya? Çünkü böyle bir oyunda yeterince tartışmak, her karakterde oldukça yetkin olmak zorunda kalmak demektir ve o zaman bile, bildiğim kadarıyla, denge problemleri olduğumu bildiğim ama aslında değiller. Belirli karakterlerin genellikle çok güçlü olmasından ya da ucuz hamle yapabilmesinden ötürü baskın olduğu herhangi bir büyük meseleyi fark etmediğimi söylemek yeterlidir. Bununla birlikte, saldırgan oyun tarzlarının daha da savunmasız kaldığını, özellikle de saldırgan olması gereken kahramanların bile savunmaya gitmek zorunda kaldığını hissetmek istediğimi söyledim.

Son olarak, uzun ömür hakkında konuşmamız gerekiyor çünkü bu oyunun en büyük potansiyel problemi olabilir. Bir yanda tatmin edici savaş sistemi, oyuna çok fazla zaman ayırmak istemektedir, ancak diğer yandan, hala birkaç hafta boyunca oynamaya devam edersem söylemem zor. Ubisoft, yeni haritaların, kiplerin ve kahramanların hafta boyunca yeni karakterlere kolayca erişebileceği sezon geçiş kartlarıyla herkese ücretsiz olacağına dair söz vermesine rağmen, şu ana kadar oldukça küçük bir harita ve mod seçimi yapmak zor olabilir.

Onur için birkaç sorun var, o zamanlar ve oyunla ne kadar eğlendiğimi gölgede bırakmadılar. Kendimi uzun zamandır çok oyunculu bir şekilde çizmedim, ancak Onur için bunu yapmayı başardım. Adanmış sunucuların eksikliği oyunu önemli ölçüde incitir ve şu andan itibaren bir ay oynayacağımdan emin değilim, ama şu anda kendimi her gün en az birkaç saat için değiştirdiğimi ve bu acımasızlığı ortadan kaldırdığımı düşünüyorum. zafer ve sert yenilgilerden öğrenme. 2017'de gerçek yetenek ve sabır gerektiren Karanlık Ruhlar olmayan bir üçlü-A oyunu oynamak bir zevktir.