Divinity: Original Sin 2 inceleme - Steam

Platform: PC, Xbox One, PS4,
İncelendi On: PC
Geliştirici: Larian
Yayımcı: Larian
Singleplayer: Yes
Multiplayer: Yes

Divinity: Original Sin bir sürpriz vuruştu, RPG bir kez daha üçlü-A geliştiricilerin bir oyuna son derece iyi satmaya devam eden bir bütçeyle işçiliğini kanıtladı. Sadece herkesi memnun etmeye çalışmazsanız, ürününüzü belirli bir pazara yönlendirin ve bütçenizle uyumlu olursanız, kâr getiren harika bir şey yaratabileceğinizi gösterir. Şimdi Larian bir devamıyla geri döndü ve insan her şey harika. Witcher 3'ten beri en iyi RPG mi? Witcher 3'ten beri en iyi RPG.


Original Sin 2 ile ilgili olarak muhtemelen en çok neye yapışan şey, bir şekilde ciddi bir hikaye ritmi ile kesin bir çılgınlık yaratmayı başarmasıdır. Bu zaman zaman garip, garip bir oyun, ölmüş olanın vücut parçalarını yiyerek ölenlerin anılarını kazanan bir ölümsüz elf olarak oynamak mümkün, bir de güçlü bir sihir olan bir yengeç tarafından konuşulsun -kötü, bir zamanlar dönüşmüş bir prenses olan, bir köpeğin kaybolan aşkını bulmasına yardım et, bir su birikintisini buzun içine çevir, böylece düşman kayıyor ve kıçlarına düşüyor ve insanları ışınlamaya başlamadan önce bir ateş. Ve bütün bunlar dünyanın ilk kısmında. Oyunun en iyi anlarından bazıları hayvanlarla sohbet etmenizi sağlayan Pet Pal perkinden kaynaklanıyor, bu yüzden bir şekilde partimden biriyle o sümüklüböcek prensesine evlenmeyi kabul ettim. Bununla birlikte, tüm bu garipliğin ortasında, Larian, hala dramın mizah tarafından baltalanmadığı kaya gibi katı bir öyküyü anlatmayı başaran zorlayıcı bir dünya yaratır.

Bu ilk deliliğin iyi bir parçası karakter yaratma sisteminden kaynaklanmaktadır. Belirli bir arka planla gelen ancak tam olarak özelleştirilebilen Kökeni karakterlerinden biri olarak oynamayı seçebilir veya rahatsız edici görüşlerini gizlemek zorunda kalan ölümsüz değişkenler de dahil olmak üzere bir dizi ırk arasından seçim yaparak kendi karakterinizi özenle yaratabilirsiniz. Genel halktan, kendilerinden çok uzaklara kaçtıklarını gördüler. Çeşitli etiketler, yol boyunca karşılaştığınız çeşitli NPCS'nin varlığınıza nasıl tepki vereceğini, diyalogu değiştirdiğini ve potansiyel olarak ileriye doğru hareket etmenin tamamen farklı yollarını nasıl etkileyeceğini etkiler. Genelde modifiye edilmiş bir Origin karakteri olarak oynamanızı tavsiye ederim, bunun nedeni, kişisel geri dönüşlerinin dünyanın her yerinde dokunarak daha fazla yatırım yapmanıza yardımcı oluyor. Bununla, Süreçte kendi karakterinizin arka planının çoğunu keşfedemeyeceksin. Ah, her şeyi değiştirmek için daha fazla sebep var mı?

Tamamen özel olarak giderseniz bile, diğer tüm Origin arkadaşları işe yarayacak, hatta bunu destekleyen bir perk ile yalnız kurtlara gitmek mümkün olsa da. Senin annen, tahtını geri almak isteyen asil ve biraz sinir bozucu kibirli Red Prince'i içerebilir; Sabhille oldukça şiddetli elf: Lohse, aklını gizemli ve potansiyel olarak tehlikeli bir güçle paylaşan çok hoş kırmızı başlı bir kadın, ve sonra, yüzleri koparmak için bir araç yapmak için yardım isteyen ölümsüz ölümsüz olan Thane var. onları bir kılık olarak takabilir. İnsanların rengarenk bir koleksiyonudur ve çoğu insandan hoşlanmadıklarını belirten pek çok insan gördüğümde, bunun Larian tarafından çok kasıtlı bir seçim olduğuna inanıyorum; Bu bir grup arkadaş değil, kaderin kaprisleri tarafından bir araya getirilen çok farklı insanlar,

Başlangıç ​​becerilerinizi seçmeniz gerekse de, istediğiniz herhangi bir yere yatırım yapmakta serbest olduğunuz ve herhangi bir beceriyi ön koşullarla karşıladığınızdan öğrenebileceğiniz herhangi bir sınıfta kilitlenmezsiniz. Arkadaşların aynı, onların olmasını istediğin herşeye dönüşebilir. Onlarla ilk görüştüğünüzde, bir diyalog seçeneği, gruptaki ilk rollerini seçmenize izin verir, bu da en yeni üyenin her zaman güzel bir şekilde yerleştirilebileceği anlamına gelir. Bu seçim başlangıç ​​becerileri ve puan tahsislerini belirler, ancak daha sonra uygun gördüğünüz gibi onları kalıplayabilirsiniz. Ancak, tesviye işlemi oldukça yavaş bir süreçtir, bu yüzden eğer farklı bir yapıya doğru ilerlemeyi seçerseniz, bunu yapmak için derhal etkinliği feda edebilirsiniz.

Karakterinizin temelleri sıralanırken, ilk olarak, iyi bir fincan çay bile sunmadıkları Fort Joy'da tutsak olarak tutulmuş olmak zorunda olsanız da, dünyaya doğru yola çıkıyorsunuz. Eğer benim gibi bir şey iseniz, II. İlahiyat dünyasına adım attığınız bu kitap, kafa karıştırıcı bir zaman olabilir, çünkü seyir defteri hızla ilerlemek için neler yapmanız gerektiğine gelince, birçoğu oldukça belirsiz olan bir maceralar ile doludur. . İlk hedefiniz sadece Fort Joy'dan kurtulmaktır ve ben bu lokasyonda sadece sekiz saatlik bir para harcamam gerekti, kısmen de olabildiğince çok ve kısmen yapmaya çalışıyorum çünkü biraz dışarıda bir çıkış yolu buldum. kale.

Şaşırtıcı bir şekilde kasvetli ve kanlı korkunç bir yer olan Fort Joy, oyunun ilk ana mekanıdır ve görevlere ve ilerleyebileceğiniz pek çok yönden güzel bir giriş olarak hizmet eder. Amacınız yeterince basit: lanet olası adadan kurtul. Bununla birlikte, bunu yaptığınız gibi, kendi planlarıyla farklı grupları keşfederken ya da ön kapının dışına çıkmadan önce bütün muhafızları öldürmenin haklarını tartışırken çılgınca değişir. Burada ayrıca Larian'ın, arzu ettiğiniz takdirde karşılaştığınız herhangi bir NPC'yi öldürdüğünüzle tamam olduğunu ve geride bırakmış olabileceğiniz cesetlere rağmen bir görevi bitirmenin başka bir yolu olduğu gibi her şeyi düşündüklerini düşündüğünüzü keşfedebilirsiniz. Belki de sadece bir hayaletle veya hayvanla sohbet etmelisin ya da birinin uzuvunu yumuşatmalısın.

Fakat bu özgürlük, daha önce yaptığım eleştirilerimi geri getiriyor, çünkü görevler bazen sizi başınızı kaşıdırabilir. Çok fazla seçenek mevcut olduğunda Larian, sizi tamamen anlayabileceğimiz herhangi bir tek yönde çok fazla yönlendirmek istemiyor, ama aynı zamanda, bir şey olana kadar bir şeyleri boşa harcayan kayıp bir koyun gibi etrafta dolaşmanızı da sağlayabilir. NPC ipuçları bile oldukça belirsiz olabilir. Bazı insanlar için bu can sıkıcı olabilir, diğerleri için kendi cihazlarına bırakılacak bir sevinç olacaktır.

Yine de kayboldum ve ileriye doğru bir yol bulmak için uğraşırken bile, hep kendimden zevk alırdım. Eldeki Scrolls oyunları gibi bir çok eğlence, ana hikayeden değil, yanıldığın sayısız küçük şeyden geliyor. Çekirdek Orijinal Sin 2, oldukça ciddi bir oyun olsa da, Larian neredeyse Discworld tarzı bir mizah anlayışı içine giriyor, oyunlarda eğlenceli ama çok daha fazla insanı eğlendirmekle kalmıyor, kendi dünyasının çılgınlığını sertçe kabul ediyor ve onu kullanıyor. . Sıkışıp kaybolmak, genellikle, geliştiricilerin yerleştirdiği garip karakterleri ve durumları keşfetmek ve etkileşimde bulunmak için daha fazla fırsat anlamına gelir. Bu, ilgi alanlarının ve ilgi çekici yerlerin haritanızda işaretlenmediği bir oyun oynamaktan mutluluk duyarım. Bazı uygun keşifleri yapabilir.

Fort Joy'a takılmanızın sebebi, Kaynak sihirbazını kullanabilen bir kişi olan Sourcerer'ınız, Magister'ların belirlediği bir şey güçlü bir güç uyandırıyor. Sorunun üstesinden gelebilmek için, Magister'ın Kaynak kullanıcılarını daha önce kilitlediğini ve sonra da kaynak büyüsüne girebilme yeteneğini ortadan kaldıran bir süreçten geçirmelerini sağla- yarak ağır bir fiyata geliyor. Senin işin ne olduğunu anlamaya çalışmak. Kağıda çok basit geliyor.

Oyunun hikayesi ilk Orijinal Sin'in olaylarından 1000 yıl sonra gerçekleşir. Larian'ın önceki başlığını oynamış olmanıza gerek yoktur. Ancak, bu oyuna bazı atıflarda bulunulmasına ve tabii ki ilk oyunda oynayanların evde daha fazla başlangıç.

Arkadaş grubunuza gelince, birçoğunun kendinizle ya da partinin diğer üyeleriyle çatışacak olan gündemleri var. Zaman zaman bir NPC'ye konuşmayı bile isteyecekler ve bazen olası sonuçları tahmin edebilecekken, yapamayacağınız zamanlar olabilir. Örneğin, kana susamış elf Sebhille, kendi kişisel görevini yerine getirmek için Red Prens'in de konuşması gereken kişiyi öldürmek için, vahşice bir şekilde intikam almak için vahşice öldürmeden önce bir NPC ile konuşmayı istedi. Grubumun geri kalanı, eylemlerinden hiç memnun değildi ve bu önemli olabilir, çünkü eğer güvensizlikleri yeterince derine inerse, sadece kendi oyunumda bu kadar endişe verici bir şey olduğunu asla bulamadım. Bununla birlikte, tam bir penis gibi davranmadım. Ancak, nokta

Neyin eklediği, aslında rol yapma rolünü oynamanızı istediği gibi hissettiren bir RPG. Her köşeyi ve kudretini keşfetmek her zaman cazip geliyor, ama bir şekilde daha doğal bir yaklaşım için gitmek ve yolunuza çıkan şeyi almak daha iyidir. Aynı şekilde oyun, yumrukları yuvarladığınızda en iyi durumdadır, ne kadar cazip olsa da, istenen sonucu elde etmek için bir yeniden yükleme yapmak gerekir. Yapma. Onunla git. Seçimlerinizi kabul edin ve özellikle kendinize izin verirseniz deneyiminiz sizin için daha iyi olacaktır.

Alternatif yöntemlerle muazzam miktarda durumdan kurtulmak mümkün olsa da, mücadele hala oyunda büyük rol oynamaktadır. Yolculuğunuzla sıralı bir ilişkidir ve hareket, saldırı ve özel yetenekler için kullanabileceğiniz hareket puanları verilir, kullanılmayan noktalar bir sonraki dönüş için saklanabilir, böylece stok yapabilirsiniz. Düşmanlara ateş yakmak, su birikintileri ya da görüş hattını engellemek için elektrik enerjisini kullanabilmek, çevrenizde bir çok yeteneğinizi hokkabazlamak ve yüksekliğinden yararlanmak için çevreyi kendi yararınıza kullanmak gibi bir takım taktikler var.

Sevmediğim savaşın tek kısmı fiziksel ve sihirli zırhın değişmesiydi. Temel olarak, zırh fiziksel veya büyülü bir koruma ya da potansiyel olarak her ikisini de verir ve bu zırhlardan birinin karakterinin zarar görmesi için bir karaktere zarar verir, bu yüzden zarar vermek için bir mıknatıs için diğer kelimelerde ilk önce sihirlerini kullanmaları için sihirlerini kullanmaları gerekir. düşmanın büyülü koruması. Şimdi, bu, foe'un doğru tipte saldırılarla hedef almanız gerektiği anlamında bir miktar daha derinlik katıyor ve aynı şekilde kendi karakterlerinin ne tür bir zırh giyeceğine karar vermeniz gerekiyor. Olumsuzluk, bazı yeteneklerin kalabalık kontrol edici saldırılar gibi yararlı hissetmemesidir çünkü zırhı aşağıya çektiğiniz zaman, sağlığınızı daha çabuk tüketen diğer şeylerle gitmek genellikle daha etkilidir.

Muharebe yoluyla, Divinity 2'nin, seçilen dört arkadaşınız arasında sinerji yaratmaya çok fazla önem verdiğini keşfedeceksiniz. Her karakter, kitap okuyarak yeni beceriler öğrenebilir, ancak bu becerileri doğru seçerek uzun vadede büyük bir fark yaratabilir, çünkü cephede kimin ayakta duracağına karar verir. Partinizi inşa edemiyorsunuz ve Larian'ın tek gerçek zafiyetinin ellerinde acı çekebilirsiniz; zorluk. Aralarından seçim yapabileceğiniz dört farklı ayar vardır, ancak aralarındaki sıçramalar sizin için doğru ayarı bulmayı başarabilir ve aynı zamanda yol boyunca uğraşmak için bir kaç zorluk çivisi de vardır.

Büyük tek oyunculu kampanya yeterli içeriğe sahip değilse, Larian daha önce “rekabetçi işbirliği” olarak adlandırdığı önyükleme için bir kooperatif modunda atmayı seçmişti. Oyunun özgürlüğü sağlama sevgisi göz önüne alındığında, bu mod tamamen kargaşa olabilir. senin tava, şu anda vahşi bir dövüşe ve ölü bir arkadaşlığa götüren işe alım yapmaya çalıştığın kişiye bir taş atmaya karar verir. Bu rekabetçi katmanın işbirliği için açıklayıcı bir nedeni var, ama onu bozmayacağım. Birbiriyle tam olarak işbirliği içinde olduğunuzu tam olarak söyleyebildiğinize emin olun, ancak bazı katliamlara neden olma seçeneğine sahip olmak çok takdir ediliyor.

Bu yeterli olmamış gibi, kendi kampanyalarınızı tasarlayıp kaydedebileceğiniz bir oyun yöneticisi modu da vardır. Larian bunu nasıl kullanacağınızı öğretmekle uğraştı, ama nihayet her şeyi asarak bir kez nPC'lerle dünyayı doldurabildiğin zaman, sadece görebileceğin, diyalog dizilerini yazabileceğin ve karakterlerin başarılı olup olmadığını görmek için “zar” ruloları yapabileceğiniz notalar yarattın. belli şeyler yaparken.

Tamam, şimdiye kadar öylesine övgüye değer, ama ilk başta her şeyden önce, nedenleri için fark edilebilir bir açıklama olmadan yaşadığım sayısız çöküşün sözünü vermem gereken bazı sorunlar var. Bir kaç karakterin birdenbire görünmez hale gelmesi gibi birkaç hata da vardı.

Her ne kadar kusurları olsa da, Divinity 2, yılın oyunu için güçlü bir yarışmacıdır. Keşfedilmeyi bekleyen muhteşem anlarla dolu genişleyen bir macera, Larian'ın güçlü başlangıcı, baştan sona bağlamanızı sağlıyor. Larian'ın görevlerini tamamlamak için pek çok yöne yönelmeyi başarması şaşırtıcı, oyuncuların oyunun her tarafına izin verme özgürlüğünü verme arzusu. Bu sadece The Witcher 3'ten beri en iyi RPG olabilir. Hayır. Çizik. Bu ise Witcher 3 beri en iyi RPG.